Wyobraźmy sobie dwóch małych chłopców, ubranych na czarno. Idą w orszaku żałobnym za trumną tragicznie zmarłej matki. Na ich twarzach nie widać łez. Trudno jest odczytać ich emocje. Jeszcze trudniej poznać myśli, krążące w ich młodych umysłach. Oto jeden z najbardziej przejmujących obrazów XX wieku, na który patrzył cały świat. Co musiało dziać się w głowach tych chłopców? Zapewne wielu zadawało sobie to pytanie. “Ten drugi”, czyli wyczekiwana autobiografia księcia Harrego, ponownie pozwala przypomnieć sobie to wydarzenie.
Rozliczenie z przeszłością
“Ten drugi” to swoiste rozliczenie z przeszłością księcia Harrego. Relacjonuje on swoje życie, wspomina trudne momenty, nie unika odpowiedzi na kontrowersyjne pytania. Wyjaśnia, analizuje i można mieć wrażenie, że miejscami wręcz tłumaczy się z niektórych czynów. Najbardziej pozytywnym wydźwiękiem jest jednak fakt, że w książce o sobie książę mówi faktycznie tylko o sobie, co nie zawsze musi być taką oczywistością. Na próżno szukać tu plotek o innych, czy tanich sensacji. Harry skupia się przede wszystkim na swoich przeżyciach i emocjach, opisuje wydarzenia, które go ukształtowały, odcisnęły na nim piętno, lub wraca do trudnych momentów. Rozpoczyna wspomnieniami z dzieciństwa, opowiada o niewyobrażalnej traumie po stracie ukochanej mamy, mówi o trudach dorastania i wielu głośnych wpadkach. Historia ukazana w książce jest kompletna, bez niepotrzebnego koloryzowania i wybielania swoich zachowań. Pokazuje wydarzenia takie, jakimi były naprawdę.
Mąż, ojciec i działacz
Książę Harry jest w swojej książce bardzo szczery. To właśnie ta szczerość i przenikliwość pozwala nam wierzyć w to, co czytamy. Jest to opowieść męża i ojca, która wzrusza i pokazuje, jak łatwo jest kogoś oceniać. Jak ważna jest perspektywa i punkt widzenia. Poznajemy księcia w obliczu wielu dylematów, człowieka walczącego o “normalne” życie, poznajemy mężczyznę, który gotów był postawić wszystko na jedną kartę. Księcia poznać możemy również jako działacza na rzecz wielu organizacji. Dochód z publikacji książki książę przeznacza bowiem na działania charytatywne.
